skaythess.gr ΣΚΑΥ | «δίπλα στον συνάδελφο»
- Οι συνδικαλιστές… λαϊκοί ήρωες για κάποιους ή βολεμένοι εργατοπατέρες για άλλους; Η ουσία είναι ότι κατόρθωσαν τις τελευταίες δεκαετίες να πετύχουν εντυπωσιακές κατακτήσεις.Ύστερα ήρθε η κρίση το μνημόνιο και οι συνδικαλιστές νικήθηκαν κατά κράτος και μ’αυτό ήρθε η ώρα του απολογισμού μαζί και των ευθυνών, με το ισοζύγιο αγώνων – κατακτήσεων να είναι αρνητικό για τους εργαζόμενους.Γιατί οι εργαζόμενοι δεν ακολουθούν τους συνδικαλιστές στο πεζοδρόμιο και στις πλατείες και τα ποσοστά συμμετοχής σε διαμαρτυρίες είναι ιδιαίτερα χαμηλά;Γιατί ο κόσμος μένει όχι απλά καθισμένος..αλλά καθηλωμένος στον καναπέ του σπιτιού του ανενεργός; Είναι δύο από τα πρώτα ερωτήματα που έρχονται στη σκέψη κάποιου που λίγο ή πολύ το παλεύει και το συζητάει με τον εαυτό του ή με άλλους για το τι δεν πάει καλά.Η πολιτική και συνδικαλισμός κουβαλούν αμαρτίες. Το πολιτικό σύστημα έχει απαξιωθεί και μοιραία και το συνδικαλιστικό διότι συνδέθηκαν και ταυτίστηκαν σε μια πορεία παράλληλη. Τα πολιτικά κόμματα επιχείρησαν να ελέγξουν τα συνδικάτα και να παρέμβουν στο εσωτερικό τους άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε χωρίς. Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων με την εικόνα του συνδικαλιστή να είναι εξαιρετικά θολή.Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο συνδικαλισμός είναι αναγκαίο κακό και θα πρέπει να προστατευτεί από τους ίδιους του συνδικαλιστές αφού είναι πυλώνας της δημοκρατίας και ιμάντας μεταφοράς πληροφόρησης και ενημέρωσης των εργαζομένων.Το κοντέρ θα πρέπει να μηδενίσει και όλα να τα δούμε ξανά από την αρχή χωρίς βέβαια όλα να μπορούν να αλλάξουν δια μαγείας. Θεωρώ ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να επανακτήσει την αυτοτέλεια του και τον ανεξάρτητο του χαρακτήρα. Τα πρόσωπα πρέπει να ανανεώνονται , να εναλλάσσονται και τα νέα που θα έρχονται να εμπλουτίζουν με φρέσκες ιδέες και αντιλήψεις τον αγώνα και τις δράσεις ενώ αυτοί που έκλεισαν τον κύκλο τους να αποχωρούν σταδιακά παίρνοντας μαζί τους και τις παλιές αντιλήψεις. Εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη ιδέες και άνθρωποι με προσωπικότητα που μπορούν να κρατήσουν ψηλά το συνδικαλιστικό κίνημα και μπορούν να το κάνουν αξιόμαχα και με επιτυχία.
Είναι αυτονόητο πως στον εργαζόμενο αν δεν του αποδείξεις ότι υπάρχει προοπτική .ότι υπάρχει και ο άλλος δρόμος δεν θα καταφέρεις να τον κατεβάσεις μαζί σου στο πεζοδρόμιο.
Χρήστος Αντωνίου, μέλος Σ.Κ.Α.Υ.
